ค้นหาหมวดอักษร อ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' อรัญ, อรัญ '

  อรัญ, อรัญ  หมายถึง [อะรัน, อะรันยะ] น. ป่า. (ป. อร?ฺ?; ส. อรณฺย).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• อรัญ, อรัญ

  [อะรัน, อะรันยะ] น. ป่า. (ป. อร?ฺ?; ส. อรณฺย).

• อรัญญิก

  น. ป่า, บริเวณป่า, โบราณเขียนเป็น อรญญิก หรือ อไรญิกก็มี เช่น ในกลางอรญญิก, เมืองสุโขทัยนี้มีอไรญิก. (จารึกสยาม),(โบ) วัดอรัญญิก เช่น ไปสูดญัดกฐินเถิงอไรญิกพู้น. (จารึกสยาม).ว. ที่เกี่ยวกับป่า เช่น อรัญญิกาวาส. (ป. อาร?ฺ??ก ว่า เกี่ยวกับป่า).

• อรัญวาส

  น. การอยู่ในป่า. (ป. อร?ฺ?วาส).

• อรัญวาสี

  น. ผู้อยู่ในป่า, ใช้สำหรับเรียกคณะสงฆ์ฝ่ายวิปัสสนาธุระ คู่กับคามวาสี คณะสงฆ์ฝ่ายคันถธุระ. (ป. อร?ฺ?วาสี).

• อรัณย์

  น. ป่า. (ส. อรณฺย; ป. อร?ฺ?).

• อราดี, อราติ

  น. ความไม่ยินดี, ความไม่พอใจ. (ป. อรติ). (ดู อรดี).

• อราดี, อราติ

  น. ความไม่ยินดี, ความไม่พอใจ. (ป. อรติ). (ดู อรดี).